سلام دوستان عزیز .

غیبت چند روزه منو به خاطر قطع نت ببخشید . ولی قول میدم که دیگه زود به زود با مطالب انشاالله زیبا بخصوص از نهج البلاغه  (که واقعا مسیر زندگی منو در جهت بسیار عالی ) عوض کرد در خدمتتون باشم .

فقط شما هم قول بدید که با نظرات سازندتون منو یاری بفرمائید .

چون نامه جرم ما به هم پیچیدند

بردند و به میزان عمل سنجیدند

بیش از همه کس گناه ما بود ولی

ما را به محبت علی بخشیدند

در پناه حق

یا علی ..........

نظر یادتون نره

 یا رب الرضا ( ع ) ، بحق الرضا (ع ) ، اشف صدر الرضا ( ع ) بظهور الحجه ( عج )

عید بر عاشقان مبارک باد

عاشقان عیدتان مبارک باد

التماس دعا

استادى از شاگردانش پرسید:
چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟
چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند
می‌کنند و سر هم داد می‌کشند؟

شاگردان فکرى کردند و یکى از آن‌ها گفت:
چون درآن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از
دست می‌دهیم.

استاد پرسید:
اینکه آرامشمان را از دست می‌دهیم
درست است . امّا چرا با وجودى که طرف
مقابل کنارمان قرار دارد داد می‌زنیم؟
آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت کرد؟
چرا هنگامى که خشمگین هستیم داد می‌زنیم؟

شاگردان هر کدام جواب‌هایى دادند امّا پاسخ‌هاى هیچکدام استاد را راضى نکرد.

سرانجام استاد چنین توضیح داد:
هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر
عصبانى هستند، قلب‌هایشان از
یکدیگر فاصله می‌گیرد. آن‌ها
براى این که فاصله را جبران کنند
مجبورند که داد بزنند. هر چه میزان
عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این
فاصله بیشتر است و آن‌ها باید صدایشان را بلندتر کنند.

سپس استاد پرسید:
هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى می‌افتد؟
آن‌ها سر هم داد نمی‌زنند بلکه خیلى به آرامى با
هم صحبت می‌کنند. چرا؟
چون قلب‌هایشان خیلى به هم نزدیک است. فاصله قلب‌هاشان بسیار کم است .

استاد ادامه داد:
هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه
اتفاقى می‌افتد؟
آن‌ها حتى حرف معمولى هم با هم نمی‌زنند و فقط در
گوش هم نجوا می‌کنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر می‌شود.
سرانجام، حتى از نجوا کردن هم
بی‌نیاز می‌شوند و فقط به یکدیگر
نگاه می‌کنند.
این هنگامى است که دیگر هیچ فاصله‌اى بین
قلب‌هاى آن‌ها باقى نمانده باشد.

به امید روزی که تمامی انسان ها قلب هایشان به یکدیگر نزدیک شود.

سلام به همه دوستان عزیز و گرامی .
من برگشتم ...... . خیلی حیف شد که این سفر به سرعت برق و باد تموم شد .
ولی همین قدرش هم خیلی خیلی عالی بود .

متاسفانه چون هنوز کامپیوترم به لطف خونسردی زیاد از حد بعضیها !!!! درست نشده فعلا خیلی نمی تونم اینجا جولان بدم چون الان دارم از سر کار می نویسم . فقط اومدم بگم که :
 من نایب الزیاره همه بچه های وبلاگ بودم . پیام همه رو هم بی کم و کاست رسوندم . حالا اینکه ما آبروئی پیش آقا نداریم و ممکنه از ما قبول نشه رو نمی دونم . فقط اینو به آقا گفتم که :‏
آقا شما به بدی من نگاه نکن ، به خوبی اونائی نگاه کن که این پیغامها رو رسوندند و التماس دعا گفتند .
بهر حال امیدوارم که همه اون کسانی که واقعا دلشون اونجاست و خیلی دوست دارند برند پابوس آقا ، خیلی خیلی زود این فرصت واسشون یش بیاد و بعد واسه ما هم دعا کنند .
انشاا...
دعا کنید کامپیوترم زود درست بشه بتونم بیام مفصل بنویسم . سعی می کنم اگه بشه واسه تولد آقا به روز بشم . تا خدا چی بخواد .

فعلا
در پناه حق ........